Nachtrust
Er zijn maar weinig dingen waar ik 's nacht voor opblijf. Of waar ik voor opsta. Er is echter één uitzondering: de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Mijn belangstelling voor dit circus is gewekt toen ik in de jaren tachtig en negentig zelf in de Verenigde Staten woonde. Dus tegenwoordig pak ik op de dag van de verkiezingen mijn slaapzak, nestel me op de bank voor de televisie en kijk of sukkel in slaap, afhankelijk van hoe spannend het allemaal is. De debatten tussen de presidentskandidaten laat ik meestal aan mijn neus voorbij gaan. Maar vannacht kon ik de verleiding niet weerstaan .... het eerste debat tussen Donald Trump en Hillary Cllnton.
Gedrag en lichaamstaal
Ik heb met stijgende verbazing gekeken. Niet eens zozeer inhoudelijk, want van de politieke finesses ben ik niet goed genoeg op de hoogte. Ik heb gekeken naar het gesprek zelf. Naar de lichaamstaal van de kandidaten, hun gedrag naar elkaar, naar de gespreksleider, naar het publiek. Hillary wist duidelijk waar ze het over had en had zich goed voorbereid. Ze was kalm, toonde - meestal - respect voor haar tegenstander, en glimlachte wanneer hij haar onderuit probeerde te halen. Ze hapte niet.
Kip zonder kop
Trump daarentegen orakelde als een kip zonder kop. Hij onderbrak Hillary, zelfs wanneer zij haar twee minuten spreektijd had over een onderwerp. De bedoeling was dat de kandidaten steeds een onderwerp gepresenteerd kregen, vervolgens twee minuten lang hun zegje hierover deden om daarna met elkaar over dit onderwerp in debat te gaan. Trump had het steeds over de steden 'waar hij onroerend goed bezat', 'waar hij net een club had geopend', hoe hij miljarden hier en daar had verdiend. Hij had het vooral over zichzelf. En wees met een beschuldigende vinger naar de Mexicanen, de Chinezen en politici die in zijn ogen foute handelsverdragen hadden goedgekeurd. En zijn tegenstander, die hem via reclamespotjes zó oneerlijk behandelde. Boehoe ... Oplossingen gaf hij niet, met uitzondering van 'law en order' die een einde moeten maken aan het rassenprobleem. En ondertussen maakte hij spastische bewegingen waardoor hij er uit zag als een groteske clownvis, een bejaarde, witte rapper.
Gesprekstechniek
En wat is nu de moraal van het verhaal? Als je een gesprek ingaat, weet dan waar je het over hebt. Dan is de kans dat je in een hoek wordt gedrongen en uit hulpeloosheid gaat 'slaan' minimaal. Ga met open vizier het gesprek in en verlaag je niet door te proberen je tegenstander neer te halen. Verdedig een standpunt en kom niet steeds op de proppen met de dingen die jij zo goed hebt gedaan. Let op je lichaamstaal zodat je geen karikatuur wordt van jezelf. Communiceren, verbaal en non-verbaal, kun je leren. En daar kan ik je bij helpen! Bel (06-53283666) of mail (leonie@words-etc.com) me maar.
