Go with the flow
Ik had het allemaal strak gepland. 's Morgens een afspraak in Sint Oedenrode en dan door naar Gorinchem om de tolk van het station af te halen. Vervolgens met de tolk naar Lexmond voor een interview met een jonge Eritrese vrouw. Dat interview (in opdracht van een woningbouwvereniging) stond gepland om drie uur. In de regel heb ik een uur nodig voor een interview, dus met een beetje geluk zou ik net voor de avondspits weer thuis zijn. Maar ik had even buiten de Eritrese koffierituelen gerekend!
Koffie?
Toen we na een uur klaar waren met het interview, vroeg ze of ik nog zin en tijd had voor een kopje koffie. Dus ik dacht: een kopje koffie voordat ik de auto instap is altijd lekker. Ze dook de keuken en kwam terug met een prachtig bewerkt houten kastje met een glazen blad waaronder zaden en granen in een decoratief patroon waren gerangschikt. Daarnaast een houtskoolkomfoor, dat in de huiskamer werd aangestoken. Terwijl de houtskool begon te gloeien, verdween ze weer in de keuken en kwam terug met glazen thee. Thee? Huh? Al snel vertelde ze dat dit was voor tijdens het wachten op de koffie.
Paardenhaar
Uit het kastje kwam een klein soort van koekenpannetje en een zak met groene koffiebonen. Ze strooide wat koffiebonen in het pannetje en begon ze te roosteren, ondertussen steeds met het pannetje husselend. Terwijl de bonen een zwarte gloed kregen, verdween ze weer in de keuken. Ik hoorde een poppend geluid dat leek op het maken van popcorn. Niet veel later kwam ze inderdaad terug met een prachtig gedecoreerde grasmand vol popcorn en versgebakken brood. Toen de koffiebonen waren gebrand, werden ze gemalen. De gemalen koffie ging, samen met een paar scheppen gemalen gember en water in een bruine, stenen kruik met een lange, smalle hals die werd afgesloten met een propje paardenhaar (dat laatste heb ik opgezocht). De vrouw zette de kruik op de houtskool en goot het mengsel van de kruik in een metalen pannetje en vervolgensweer terug in de kruik. Dat herhaalde ze een keer of twintig.
Popcorn en brood
Ook uit het kastje kwamen kleine kopjes waarin de koffie werd geschonken. Dat paardehaar fungeert overigens als filter, waardoor je geen koffieprut in je kopje krijgt. Het was heerlijk! Ook in combinatie met popcorm en brood. Als mijn kopje leeg was, nam de vrouw het terug en waste het zorgvuldig af - dat gebeurde ook in de woonkamer - om vervolgens nog een kopje in te schenken. Wat een bijzonder koffieritueel. En wat bijzonder dat ik dit mocht meemaken. Ik was uiteraard pas na de acondspits thuis. Maar ja, dan heb je wel weer iets te vertellen!
